Maurizio Pugno voorstellen is in het blueswereldje hier al overbodig geworden. Persoonlijk dateert mijn laatste ontmoeting met Maurizio van in 2008 toen hij hier op tour was met Egido ‘Juke’ Ingala maar dat jaar had hij ook samen met Sugar Ray Norcia het album ‘That’s What I Found Out’ (zie previous reviews) uitgebracht.

Nu heeft Maurozio met zijn band een nieuw album uit met als title ‘Kill The Coffee’ en ook op dit album krijgt hij steun van Sugar Ray Norcia maar ook van Mark DuFresne en zowel Sugar Ray als Marc kennen elkaar nog van hun periode bij Roomful Of Blues.
Maurizio Pugno wordt in zijn homeland aanzien als top. Als gitarist speelde hij de afgelopen 10 jaar bij het Rico Blues Combo maar begeleide tijdens zijn carrière artiesten als o.a. Lynwood Slim, Tad Robinson, Sax Gordon, Sugar Ray Norcia en Mark DuFresne en het zijn deze laatste twee die hem nu een handje komen toesteken op zijn nieuwe album ‘Kill The Coffee’. Maurizio is meester in diverse stijlen en met zijn gitaar laat hij ons horen hoe eerlijk zijn gitaarspel wel is en als inwoner uit de streek van Umbrië weet hij natuurlijk wat genieten is.

Al van bij zijn eerste interesse voor bluesmuziek was hij vol bewondering voor mensen als Big Walter Horton en eind jaren 70-tig richtte hij de Bluetones op met als gitarist in die tijd Ronnie Earl en op de bass Michael ‘Mudcat’ Ward en die laatste speelt nog steeds bij de band. Begin jaren 90-tig werd hij gevraagd door Roomful of Blues maar na enkele jaartjes keerde hij terug naar zijn roots, de bluesharp. Het verlaten van Roomful of Blues van Sugar Ray bracht Mark DuFresne in beeld bij de groep wat resulteerde in een W.C. Handy award. Mark is na 15 nog steeds een veel gevraagd gastspeler.

Drie rasartiesten die samen een cd maken moet zonder meer vuurwerk geven wanneer we het over de kwaliteit hebben want dit 14-track tellende album huisvest diverse stijlen.Voor opener ‘The Lion’s Den’ worden al onmiddellijk de vocals waargenomen door Mark DuFresne en alle nummers zijn van de hand van dit drietal  al of niet samen uitgezonderd 1 track. Het merendeel van de  nummers zijn een ietwat laidback gebracht een stijl die met momenten zowel jazzy als funky kan overkomen. Zo is er het funky ‘Drownin’ On Dry Land’ een nummer dat als enige cover op dit album staat en geschreven werd door Parker & Jimmy McGriff waardoor Alberto Marsico zich kan laten gelden op het orgel.

Titeltrack ‘Kill The Coffee’ is van de hand van Sugar Ray en uiteraard neemt hij op zijn eigenste manier de vocals waar en zoals hij zingt ‘you love it or you hate it..kiezen wij natuurlijk voor het eerste want naar dit soort jazzy blues kunnen we uren luisteren. ‘Funny What Happens’ en ‘I Like It Like That’ zijn beide van de hand van Maurizio en Sugar Ray en het laatste is op en top Sugar Ray, relax en swingend.

Prachtig en rustgevend album om naar te luisteren bij een glas goede wijn en de open haard en nu maar hopen dat er niet al te veel storende geluiden zullen aanwezig zijn bij de presentatie in Uden. Voor de Belgische liefhebbers van deze klasbakken is het wachten tot juni in de Banana Peel maar je kan dit album alvast bestellen bij Pacific Blues, CD Universe of Amazon…zeker doen want je haalt hiermee een pracht van een album in huis.

MAURIZIO PUGNO – Lead and Rhythm Guitars
SUGAR RAY NORCIA – Vocal (on 2,3,4,7,9,12) and Harmonica (on 3,9,13)
MARK DUFRESNE – Vocal (on 1,5,8,10,,11,13) and Harmonica (on 5,8)

With:
ALBERTO MARSICO - Organ and Piano
LUCIO VILLANI - Upright Bass
GIO ROSSI – Drums
MIRKO PUGNO - Trumpet
GIORDANO PALAZZARI - Trombone
ROSSANO EMILI – Baritone & Tenor Saxes